Samotna w Warszawie...

Hej. Od kilku dni jestem u siostry w Warszawie. Nie jest mi tutaj źle, mogę powiedzieć nawet, że jest zawaliście, tylko trochę dziwnie jak Ola i Ania są w pracy. Biedaczki, ranna zmiana w piekarni... Pobudka o czwartej, oglądanie wschodu słońca przez okno rozklekotanego autobusu, harówa do pierwszej, a później niańczenie młodszej siostry... Współczuję ;p Ale tak naprawdę to nie jestem taka najgorsza. Przed chwilą ugotowałam pysznościowy żurek na starej kiełbasie, tracąc jedno jajko przez mały incydent, ale nie wnikajmy w szczegóły. Dzisiaj już będę wracać do domu, ale to dlatego, że w piątek przyjadą Ala i Gosia, więc choć jeden dzień chciałabym spędzić SAMA. Nie to, żeby mi przeszkadzały, wręcz przeciwnie, nie mogę się doczekać. Jednak jestem raczej odludkiem, a ostatnio bardzo dużo czasu spędzam w przeróżnym towarzystwie.

Sala bankietowa w Hofbräuhaus am Platzl.

  Tutaj zjedliśmy nasz pierwszy niemiecki obiad. Przyznam, że byłam zawiedziona. Ponoć to najlepszy monachijski browar, a jedzenie było kiepskie... mało powiedziane. Wszystko było bardzo słone, tłuste i ciężkie,  po prostu niesmaczne. Podano nam niesamowicie słony bulion z pływającymi w nim szarymi wątróbkami, kotlet wieprzowy wielkości dużego talerza z centymetrową warstwa tłuszczu i kluski, takie jakby nasze śląskie, które z kolei były niedoprawione. Natomiast na deser przepyszny strudel z jabłkami, posypany cukrem pudrem i polany budyniem waniliowym. To było bardzo miłe zaskoczenie :) Tak mi posmakował, że postanowiłam zrobić taki w domu. Powiem Wam szczerze, że mój, mimo że wyglądał super, nie był smaczny. Może to wina nadzienia, bo jabłka jeszcze takie sobie, drogie przede wszystkim, więc zastąpiłam je wiśniami z orzechami. A oto strudel Aśkowy i ten niemiecki:

Majne strudel.

 

Yummy yummy... Strudel z jabłkami.

Kogo się nie spyta, to mówi, że Niemcy nie umieją gotować. Ale mają dobre piwo...
No, już niedługo wrócą laski i będą degustować moją mega zupkę :)